هر خاطره زخمیست که من یاد تو باشم / هر یاد تو دردیست که بیمار تو باشم 

 شیشه می شکند و زندگی می آید تا به ما بگوید تنها محبت ماندنیست ، پس دوستت دارم چه شیشه باشم چه اسیر سرنوشت !

روی گل زرشکی / با یک مداد مشکی / هزار دفه نوشتم / تو انتهای عشقی

سر مشقهای آب بابا یادمان رفت / رسم نوشتن با قلم ها یادمان رفت / شعر خدای مهربان را حفظ کردیم / اما خدای مهربان یادمان رفت .

گر بدانم که خواب تو را بیشتر خواهم دید ، برای همیشه دیدن تو هرگز بیدار نمی شوم ، اگر بدانم که مردگان تو را بیشتر خواهند دید ، برای همیشه دیدن تو قید زنده بودن را خواهم زد ، عشق بها دارد ، من و تو بودیم و یک دریا عشق ، حالا من هستم و یک دنیا اشک ، آری ، عشق بها دارد !

باهات میام نفس نفس / تو آسمان توی قفس / از اول تا آخرش / دوستت دارم همین و بس

من که در پیله ی خویش شوق پروانگی از یادم رفت ، لااقل موقع رفتن بسپار ابر جای تو ببارد به سرم ، ماه جای تو بتابد به شبم و سرانگشت بزند گاهگاهی به دلم ، شاید این تلخی ایام غم انگیزم را باز با یاد تو از یاد ببرم !

 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: